OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

obtemperar - verbo

ob·tem·pe·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
obtempero
obtemperas / obtemperás
obtempera
obtemperamos
obtemperáis
obtemperan
obtemperaba
obtemperabas
obtemperaba
obtemperábamos
obtemperabais
obtemperaban
obtemperaré
obtemperarás
obtemperará
obtemperaremos
obtemperaréis
obtemperarán
obtemperé
obtemperaste
obtemperó
obtemperamos
obtemperasteis
obtemperaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
obtempere
obtemperes
obtempere
obtemperemos
obtemperéis
obtemperen
obtemperara / obtemperase
obtemperaras / obtemperases
obtemperara / obtemperase
obtemperáramos / obtemperásemos
obtemperarais / obtemperaseis
obtemperaran / obtemperasen
obtemperare
obtemperares
obtemperare
obtemperáremos
obtemperareis
obtemperaren

obtempera
obtemperá

obtemperad
obtemperen
obtemperaría
obtemperarías
obtemperaría
obtemperaríamos
obtemperaríais
obtemperarían
Infinitivoobtemperar
Gerundioobtemperando
Participio
obtemperadoobtemperada
obtemperadosobtemperadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española