OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ancorar - verbo

an·co·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ancoro
ancoras / ancorás
ancora
ancoramos
ancoráis
ancoran
ancoraba
ancorabas
ancoraba
ancorábamos
ancorabais
ancoraban
ancoraré
ancorarás
ancorará
ancoraremos
ancoraréis
ancorarán
ancoré
ancoraste
ancoró
ancoramos
ancorasteis
ancoraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ancore
ancores
ancore
ancoremos
ancoréis
ancoren
ancorara / ancorase
ancoraras / ancorases
ancorara / ancorase
ancoráramos / ancorásemos
ancorarais / ancoraseis
ancoraran / ancorasen
ancorare
ancorares
ancorare
ancoráremos
ancorareis
ancoraren

ancora
ancorá

ancorad
ancoren
ancoraría
ancorarías
ancoraría
ancoraríamos
ancoraríais
ancorarían
Infinitivoancorar
Gerundioancorando
Participio
ancoradoancorada
ancoradosancoradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española