OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

moquitear - verbo

mo·qui·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
moquiteo
moquiteas / moquiteás
moquitea
moquiteamos
moquiteáis
moquitean
moquiteaba
moquiteabas
moquiteaba
moquiteábamos
moquiteabais
moquiteaban
moquitearé
moquitearás
moquiteará
moquitearemos
moquitearéis
moquitearán
moquiteé
moquiteaste
moquiteó
moquiteamos
moquiteasteis
moquitearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
moquitee
moquitees
moquitee
moquiteemos
moquiteéis
moquiteen
moquiteara / moquitease
moquitearas / moquiteases
moquiteara / moquitease
moquiteáramos / moquiteásemos
moquitearais / moquiteaseis
moquitearan / moquiteasen
moquiteare
moquiteares
moquiteare
moquiteáremos
moquiteareis
moquitearen

moquitea
moquiteá

moquitead
moquiteen
moquitearía
moquitearías
moquitearía
moquitearíamos
moquitearíais
moquitearían
Infinitivomoquitear
Gerundiomoquiteando
Participio
moquiteadomoquiteada
moquiteadosmoquiteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española