OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

milagrear - verbo

mi·la·gre·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
milagreo
milagreas / milagreás
milagrea
milagreamos
milagreáis
milagrean
milagreaba
milagreabas
milagreaba
milagreábamos
milagreabais
milagreaban
milagrearé
milagrearás
milagreará
milagrearemos
milagrearéis
milagrearán
milagreé
milagreaste
milagreó
milagreamos
milagreasteis
milagrearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
milagree
milagrees
milagree
milagreemos
milagreéis
milagreen
milagreara / milagrease
milagrearas / milagreases
milagreara / milagrease
milagreáramos / milagreásemos
milagrearais / milagreaseis
milagrearan / milagreasen
milagreare
milagreares
milagreare
milagreáremos
milagreareis
milagrearen

milagrea
milagreá

milagread
milagreen
milagrearía
milagrearías
milagrearía
milagrearíamos
milagrearíais
milagrearían
Infinitivomilagrear
Gerundiomilagreando
Participio
milagreadomilagreada
milagreadosmilagreadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española