OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amotetar - verbo

a·mo·te·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amoteto
amotetas / amotetás
amoteta
amotetamos
amotetáis
amotetan
amotetaba
amotetabas
amotetaba
amotetábamos
amotetabais
amotetaban
amotetaré
amotetarás
amotetará
amotetaremos
amotetaréis
amotetarán
amoteté
amotetaste
amotetó
amotetamos
amotetasteis
amotetaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amotete
amotetes
amotete
amotetemos
amotetéis
amoteten
amotetara / amotetase
amotetaras / amotetases
amotetara / amotetase
amotetáramos / amotetásemos
amotetarais / amotetaseis
amotetaran / amotetasen
amotetare
amotetares
amotetare
amotetáremos
amotetareis
amotetaren

amoteta
amotetá

amotetad
amoteten
amotetaría
amotetarías
amotetaría
amotetaríamos
amotetaríais
amotetarían
Infinitivoamotetar
Gerundioamotetando
Participio
amotetadoamotetada
amotetadosamotetadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española