OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

matutear - verbo

ma·tu·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
matuteo
matuteas / matuteás
matutea
matuteamos
matuteáis
matutean
matuteaba
matuteabas
matuteaba
matuteábamos
matuteabais
matuteaban
matutearé
matutearás
matuteará
matutearemos
matutearéis
matutearán
matuteé
matuteaste
matuteó
matuteamos
matuteasteis
matutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
matutee
matutees
matutee
matuteemos
matuteéis
matuteen
matuteara / matutease
matutearas / matuteases
matuteara / matutease
matuteáramos / matuteásemos
matutearais / matuteaseis
matutearan / matuteasen
matuteare
matuteares
matuteare
matuteáremos
matuteareis
matutearen

matutea
matuteá

matutead
matuteen
matutearía
matutearías
matutearía
matutearíamos
matutearíais
matutearían
Infinitivomatutear
Gerundiomatuteando
Participio
matuteadomatuteada
matuteadosmatuteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española