OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amonar - verbo

a·mo·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amono
amonas / amonás
amona
amonamos
amonáis
amonan
amonaba
amonabas
amonaba
amonábamos
amonabais
amonaban
amonaré
amonarás
amonará
amonaremos
amonaréis
amonarán
amoné
amonaste
amonó
amonamos
amonasteis
amonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amone
amones
amone
amonemos
amonéis
amonen
amonara / amonase
amonaras / amonases
amonara / amonase
amonáramos / amonásemos
amonarais / amonaseis
amonaran / amonasen
amonare
amonares
amonare
amonáremos
amonareis
amonaren

amona
amoná

amonad
amonen
amonaría
amonarías
amonaría
amonaríamos
amonaríais
amonarían
Infinitivoamonar
Gerundioamonando
Participio
amonadoamonada
amonadosamonadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española