OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

marramizar - verbo

ma·rra·mi·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
marramizo
marramizás / marramizas
marramiza
marramizamos
marramizáis
marramizan
marramizaba
marramizabas
marramizaba
marramizábamos
marramizabais
marramizaban
marramizaré
marramizarás
marramizará
marramizaremos
marramizaréis
marramizarán
marramicé
marramizaste
marramizó
marramizamos
marramizasteis
marramizaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
marramice
marramices
marramice
marramicemos
marramicéis
marramicen
marramizara / marramizase
marramizaras / marramizases
marramizara / marramizase
marramizáramos / marramizásemos
marramizarais / marramizaseis
marramizaran / marramizasen
marramizare
marramizares
marramizare
marramizáremos
marramizareis
marramizaren

marramiza
marramizá

marramizad
marramicen
marramizaría
marramizarías
marramizaría
marramizaríamos
marramizaríais
marramizarían
Infinitivomarramizar
Gerundiomarramizando
Participio
marramizadomarramizada
marramizadosmarramizadas

Flexiona como: cazar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española