OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

marginar - verbo

mar·gi·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
margino
marginas / marginás
margina
marginamos
margináis
marginan
marginaba
marginabas
marginaba
marginábamos
marginabais
marginaban
marginaré
marginarás
marginará
marginaremos
marginaréis
marginarán
marginé
marginaste
marginó
marginamos
marginasteis
marginaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
margine
margines
margine
marginemos
marginéis
marginen
marginara / marginase
marginaras / marginases
marginara / marginase
margináramos / marginásemos
marginarais / marginaseis
marginaran / marginasen
marginare
marginares
marginare
margináremos
marginareis
marginaren

margina
marginá

marginad
marginen
marginaría
marginarías
marginaría
marginaríamos
marginaríais
marginarían
Infinitivomarginar
Gerundiomarginando
Participio
marginadomarginada
marginadosmarginadas

Flexiona como: amar

forma nominal : marginación

forma adjetival : marginado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española