OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

marchitar - verbo

mar·chi·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
marchito
marchitas / marchitás
marchita
marchitamos
marchitáis
marchitan
marchitaba
marchitabas
marchitaba
marchitábamos
marchitabais
marchitaban
marchitaré
marchitarás
marchitará
marchitaremos
marchitaréis
marchitarán
marchité
marchitaste
marchitó
marchitamos
marchitasteis
marchitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
marchite
marchites
marchite
marchitemos
marchitéis
marchiten
marchitara / marchitase
marchitaras / marchitases
marchitara / marchitase
marchitáramos / marchitásemos
marchitarais / marchitaseis
marchitaran / marchitasen
marchitare
marchitares
marchitare
marchitáremos
marchitareis
marchitaren

marchita
marchitá

marchitad
marchiten
marchitaría
marchitarías
marchitaría
marchitaríamos
marchitaríais
marchitarían
Infinitivomarchitar
Gerundiomarchitando
Participio
marchitadomarchitada
marchitadosmarchitadas

Flexiona como: amar

forma nominal : marchitamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española