OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

marcenar - verbo

mar·ce·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
marceno
marcenas / marcenás
marcena
marcenamos
marcenáis
marcenan
marcenaba
marcenabas
marcenaba
marcenábamos
marcenabais
marcenaban
marcenaré
marcenarás
marcenará
marcenaremos
marcenaréis
marcenarán
marcené
marcenaste
marcenó
marcenamos
marcenasteis
marcenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
marcene
marcenes
marcene
marcenemos
marcenéis
marcenen
marcenara / marcenase
marcenaras / marcenases
marcenara / marcenase
marcenáramos / marcenásemos
marcenarais / marcenaseis
marcenaran / marcenasen
marcenare
marcenares
marcenare
marcenáremos
marcenareis
marcenaren

marcena
marcená

marcenad
marcenen
marcenaría
marcenarías
marcenaría
marcenaríamos
marcenaríais
marcenarían
Infinitivomarcenar
Gerundiomarcenando
Participio
marcenadomarcenada
marcenadosmarcenadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española