OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

maravillar - verbo

ma·ra·vi·llar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
maravillo
maravillas / maravillás
maravilla
maravillamos
maravilláis
maravillan
maravillaba
maravillabas
maravillaba
maravillábamos
maravillabais
maravillaban
maravillaré
maravillarás
maravillará
maravillaremos
maravillaréis
maravillarán
maravillé
maravillaste
maravilló
maravillamos
maravillasteis
maravillaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
maraville
maravilles
maraville
maravillemos
maravilléis
maravillen
maravillara / maravillase
maravillaras / maravillases
maravillara / maravillase
maravilláramos / maravillásemos
maravillarais / maravillaseis
maravillaran / maravillasen
maravillare
maravillares
maravillare
maravilláremos
maravillareis
maravillaren

maravilla
maravillá

maravillad
maravillen
maravillaría
maravillarías
maravillaría
maravillaríamos
maravillaríais
maravillarían
Infinitivomaravillar
Gerundiomaravillando
Participio
maravilladomaravillada
maravilladosmaravilladas

Flexiona como: amar

forma nominal : maravilla

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española