OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

mandrilar - verbo

man·dri·lar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
mandrilo
mandrilas / mandrilás
mandrila
mandrilamos
mandriláis
mandrilan
mandrilaba
mandrilabas
mandrilaba
mandrilábamos
mandrilabais
mandrilaban
mandrilaré
mandrilarás
mandrilará
mandrilaremos
mandrilaréis
mandrilarán
mandrilé
mandrilaste
mandriló
mandrilamos
mandrilasteis
mandrilaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
mandrile
mandriles
mandrile
mandrilemos
mandriléis
mandrilen
mandrilara / mandrilase
mandrilaras / mandrilases
mandrilara / mandrilase
mandriláramos / mandrilásemos
mandrilarais / mandrilaseis
mandrilaran / mandrilasen
mandrilare
mandrilares
mandrilare
mandriláremos
mandrilareis
mandrilaren

mandrila
mandrilá

mandrilad
mandrilen
mandrilaría
mandrilarías
mandrilaría
mandrilaríamos
mandrilaríais
mandrilarían
Infinitivomandrilar
Gerundiomandrilando
Participio
mandriladomandrilada
mandriladosmandriladas

Flexiona como: amar

forma nominal : mandrilado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española