OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

manchar - verbo

man·char

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
mancho / mancho
manchas / manchás / manchás / manchas
mancha / mancha
manchamos / manchamos
mancháis / mancháis
manchan / manchan
manchaba / manchaba
manchabas / manchabas
manchaba / manchaba
manchábamos / manchábamos
manchabais / manchabais
manchaban / manchaban
mancharé / mancharé
mancharás / mancharás
manchará / manchará
mancharemos / mancharemos
mancharéis / mancharéis
mancharán / mancharán
manché / manché
manchaste / manchaste
manchó / manchó
manchamos / manchamos
manchasteis / manchasteis
mancharon / mancharon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
manche / manche
manches / manches
manche / manche
manchemos / manchemos
manchéis / manchéis
manchen / manchen
manchara / manchara / manchase / manchase
mancharas / mancharas / manchases / manchases
manchara / manchara / manchase / manchase
mancháramos / mancháramos / manchásemos / manchásemos
mancharais / mancharais / manchaseis / manchaseis
mancharan / mancharan / manchasen / manchasen
manchare / manchare
manchares / manchares
manchare / manchare
mancháremos / mancháremos
manchareis / manchareis
mancharen / mancharen

mancha / mancha
manchá / manchá

manchad / manchad
manchen / manchen
mancharía / mancharía
mancharías / mancharías
mancharía / mancharía
mancharíamos / mancharíamos
mancharíais / mancharíais
mancharían / mancharían
Infinitivomanchar / manchar
Gerundiomanchando / manchando
Participio
manchado / manchadomanchada / manchada
manchados / manchadosmanchadas / manchadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : manchado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española