OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ameritar - verbo

a·me·ri·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amerito
ameritas / ameritás
amerita
ameritamos
ameritáis
ameritan
ameritaba
ameritabas
ameritaba
ameritábamos
ameritabais
ameritaban
ameritaré
ameritarás
ameritará
ameritaremos
ameritaréis
ameritarán
amerité
ameritaste
ameritó
ameritamos
ameritasteis
ameritaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amerite
amerites
amerite
ameritemos
ameritéis
ameriten
ameritara / ameritase
ameritaras / ameritases
ameritara / ameritase
ameritáramos / ameritásemos
ameritarais / ameritaseis
ameritaran / ameritasen
ameritare
ameritares
ameritare
ameritáremos
ameritareis
ameritaren

amerita
ameritá

ameritad
ameriten
ameritaría
ameritarías
ameritaría
ameritaríamos
ameritaríais
ameritarían
Infinitivoameritar
Gerundioameritando
Participio
ameritadoameritada
ameritadosameritadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : ameritado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española