OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

magancear - verbo

ma·gan·ce·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
maganceo
maganceas / maganceás
magancea
maganceamos
maganceáis
magancean
maganceaba
maganceabas
maganceaba
maganceábamos
maganceabais
maganceaban
magancearé
magancearás
maganceará
magancearemos
magancearéis
magancearán
maganceé
maganceaste
maganceó
maganceamos
maganceasteis
magancearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
magancee
magancees
magancee
maganceemos
maganceéis
maganceen
maganceara / magancease
magancearas / maganceases
maganceara / magancease
maganceáramos / maganceásemos
magancearais / maganceaseis
magancearan / maganceasen
maganceare
maganceares
maganceare
maganceáremos
maganceareis
magancearen

magancea
maganceá

magancead
maganceen
magancearía
magancearías
magancearía
magancearíamos
magancearíais
magancearían
Infinitivomagancear
Gerundiomaganceando
Participio
maganceadomaganceada
maganceadosmaganceadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española