OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

llapar - verbo

lla·par

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
llapo
llapas / llapás
llapa
llapamos
llapáis
llapan
llapaba
llapabas
llapaba
llapábamos
llapabais
llapaban
llaparé
llaparás
llapará
llaparemos
llaparéis
llaparán
llapé
llapaste
llapó
llapamos
llapasteis
llaparon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
llape
llapes
llape
llapemos
llapéis
llapen
llapara / llapase
llaparas / llapases
llapara / llapase
llapáramos / llapásemos
llaparais / llapaseis
llaparan / llapasen
llapare
llapares
llapare
llapáremos
llapareis
llaparen

llapa
llapá

llapad
llapen
llaparía
llaparías
llaparía
llaparíamos
llaparíais
llaparían
Infinitivollapar
Gerundiollapando
Participio
llapadollapada
llapadosllapadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española