OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amedrantar - verbo

a·me·dran·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amedranto
amedrantas / amedrantás
amedranta
amedrantamos
amedrantáis
amedrantan
amedrantaba
amedrantabas
amedrantaba
amedrantábamos
amedrantabais
amedrantaban
amedrantaré
amedrantarás
amedrantará
amedrantaremos
amedrantaréis
amedrantarán
amedranté
amedrantaste
amedrantó
amedrantamos
amedrantasteis
amedrantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amedrante
amedrantes
amedrante
amedrantemos
amedrantéis
amedranten
amedrantara / amedrantase
amedrantaras / amedrantases
amedrantara / amedrantase
amedrantáramos / amedrantásemos
amedrantarais / amedrantaseis
amedrantaran / amedrantasen
amedrantare
amedrantares
amedrantare
amedrantáremos
amedrantareis
amedrantaren

amedranta
amedrantá

amedrantad
amedranten
amedrantaría
amedrantarías
amedrantaría
amedrantaríamos
amedrantaríais
amedrantarían
Infinitivoamedrantar
Gerundioamedrantando
Participio
amedrantadoamedrantada
amedrantadosamedrantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española