Red Abierta de Información Léxica
legitimar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| legitimo legitimas / legitimás legitima legitimamos legitimáis legitiman | legitimaba legitimabas legitimaba legitimábamos legitimabais legitimaban | legitimaré legitimarás legitimará legitimaremos legitimaréis legitimarán | legitimé legitimaste legitimó legitimamos legitimasteis legitimaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| legitime legitimes legitime legitimemos legitiméis legitimen | legitimara / legitimase legitimaras / legitimases legitimara / legitimase legitimáramos / legitimásemos legitimarais / legitimaseis legitimaran / legitimasen | legitimare legitimares legitimare legitimáremos legitimareis legitimaren | legitima legitimá legitimad legitimen | legitimaría legitimarías legitimaría legitimaríamos legitimaríais legitimarían | |
| Infinitivo | legitimar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | legitimando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : legitimación
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española