OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amantar - verbo

a·man·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amanto
amantas / amantás
amanta
amantamos
amantáis
amantan
amantaba
amantabas
amantaba
amantábamos
amantabais
amantaban
amantaré
amantarás
amantará
amantaremos
amantaréis
amantarán
amanté
amantaste
amantó
amantamos
amantasteis
amantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amante
amantes
amante
amantemos
amantéis
amanten
amantara / amantase
amantaras / amantases
amantara / amantase
amantáramos / amantásemos
amantarais / amantaseis
amantaran / amantasen
amantare
amantares
amantare
amantáremos
amantareis
amantaren

amanta
amantá

amantad
amanten
amantaría
amantarías
amantaría
amantaríamos
amantaríais
amantarían
Infinitivoamantar
Gerundioamantando
Participio
amantadoamantada
amantadosamantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española