OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amansar - verbo

a·man·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amanso
amansas / amansás
amansa
amansamos
amansáis
amansan
amansaba
amansabas
amansaba
amansábamos
amansabais
amansaban
amansaré
amansarás
amansará
amansaremos
amansaréis
amansarán
amansé
amansaste
amansó
amansamos
amansasteis
amansaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amanse
amanses
amanse
amansemos
amanséis
amansen
amansara / amansase
amansaras / amansases
amansara / amansase
amansáramos / amansásemos
amansarais / amansaseis
amansaran / amansasen
amansare
amansares
amansare
amansáremos
amansareis
amansaren

amansa
amansá

amansad
amansen
amansaría
amansarías
amansaría
amansaríamos
amansaríais
amansarían
Infinitivoamansar
Gerundioamansando
Participio
amansadoamansada
amansadosamansadas

Flexiona como: amar

forma nominal : amansamiento

nombre agentivo : amansador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española