Red Abierta de Información Léxica
amaniatar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| amaniato amaniatas / amaniatás amaniata amaniatamos amaniatáis amaniatan | amaniataba amaniatabas amaniataba amaniatábamos amaniatabais amaniataban | amaniataré amaniatarás amaniatará amaniataremos amaniataréis amaniatarán | amaniaté amaniataste amaniató amaniatamos amaniatasteis amaniataron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| amaniate amaniates amaniate amaniatemos amaniatéis amaniaten | amaniatara / amaniatase amaniataras / amaniatases amaniatara / amaniatase amaniatáramos / amaniatásemos amaniatarais / amaniataseis amaniataran / amaniatasen | amaniatare amaniatares amaniatare amaniatáremos amaniatareis amaniataren | amaniata amaniatá amaniatad amaniaten | amaniataría amaniatarías amaniataría amaniataríamos amaniataríais amaniatarían | |
| Infinitivo | amaniatar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | amaniatando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española