OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

justiciar - verbo

jus·ti·ciar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
justicio
justicias / justiciás
justicia
justiciamos
justiciáis
justician
justiciaba
justiciabas
justiciaba
justiciábamos
justiciabais
justiciaban
justiciaré
justiciarás
justiciará
justiciaremos
justiciaréis
justiciarán
justicié
justiciaste
justició
justiciamos
justiciasteis
justiciaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
justicie
justicies
justicie
justiciemos
justiciéis
justicien
justiciara / justiciase
justiciaras / justiciases
justiciara / justiciase
justiciáramos / justiciásemos
justiciarais / justiciaseis
justiciaran / justiciasen
justiciare
justiciares
justiciare
justiciáremos
justiciareis
justiciaren

justicia
justiciá

justiciad
justicien
justiciaría
justiciarías
justiciaría
justiciaríamos
justiciaríais
justiciarían
Infinitivojusticiar
Gerundiojusticiando
Participio
justiciadojusticiada
justiciadosjusticiadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española