OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

justar - verbo

jus·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
justo
justas / justás
justa
justamos
justáis
justan
justaba
justabas
justaba
justábamos
justabais
justaban
justaré
justarás
justará
justaremos
justaréis
justarán
justé
justaste
justó
justamos
justasteis
justaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
juste
justes
juste
justemos
justéis
justen
justara / justase
justaras / justases
justara / justase
justáramos / justásemos
justarais / justaseis
justaran / justasen
justare
justares
justare
justáremos
justareis
justaren

justa
justá

justad
justen
justaría
justarías
justaría
justaríamos
justaríais
justarían
Infinitivojustar
Gerundiojustando
Participio
justadojustada
justadosjustadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española