OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

jaranear - verbo

ja·ra·ne·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
jaraneo
jaraneas / jaraneás
jaranea
jaraneamos
jaraneáis
jaranean
jaraneaba
jaraneabas
jaraneaba
jaraneábamos
jaraneabais
jaraneaban
jaranearé
jaranearás
jaraneará
jaranearemos
jaranearéis
jaranearán
jaraneé
jaraneaste
jaraneó
jaraneamos
jaraneasteis
jaranearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
jaranee
jaranees
jaranee
jaraneemos
jaraneéis
jaraneen
jaraneara / jaranease
jaranearas / jaraneases
jaraneara / jaranease
jaraneáramos / jaraneásemos
jaranearais / jaraneaseis
jaranearan / jaraneasen
jaraneare
jaraneares
jaraneare
jaraneáremos
jaraneareis
jaranearen

jaranea
jaraneá

jaranead
jaraneen
jaranearía
jaranearías
jaranearía
jaranearíamos
jaranearíais
jaranearían
Infinitivojaranear
Gerundiojaraneando
Participio
jaraneadojaraneada
jaraneadosjaraneadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española