OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

alunar - verbo

a·lu·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aluno
alunas / alunás
aluna
alunamos
alunáis
alunan
alunaba
alunabas
alunaba
alunábamos
alunabais
alunaban
alunaré
alunarás
alunará
alunaremos
alunaréis
alunarán
aluné
alunaste
alunó
alunamos
alunasteis
alunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
alune
alunes
alune
alunemos
alunéis
alunen
alunara / alunase
alunaras / alunases
alunara / alunase
alunáramos / alunásemos
alunarais / alunaseis
alunaran / alunasen
alunare
alunares
alunare
alunáremos
alunareis
alunaren

aluna
aluná

alunad
alunen
alunaría
alunarías
alunaría
alunaríamos
alunaríais
alunarían
Infinitivoalunar
Gerundioalunando
Participio
alunadoalunada
alunadosalunadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española