Red Abierta de Información Léxica
irrogar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| irrogo irrogas / irrogás irroga irrogamos irrogáis irrogan | irrogaba irrogabas irrogaba irrogábamos irrogabais irrogaban | irrogaré irrogarás irrogará irrogaremos irrogaréis irrogarán | irrogué irrogaste irrogó irrogamos irrogasteis irrogaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| irrogue irrogues irrogue irroguemos irroguéis irroguen | irrogara / irrogase irrogaras / irrogases irrogara / irrogase irrogáramos / irrogásemos irrogarais / irrogaseis irrogaran / irrogasen | irrogare irrogares irrogare irrogáremos irrogareis irrogaren | irroga irrogá irrogad irroguen | irrogaría irrogarías irrogaría irrogaríamos irrogaríais irrogarían | |
| Infinitivo | irrogar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | irrogando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: delegar
forma nominal : irrogación
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española