OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abrillantar - verbo

a·bri·llan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abrillanto
abrillantas / abrillantás
abrillanta
abrillantamos
abrillantáis
abrillantan
abrillantaba
abrillantabas
abrillantaba
abrillantábamos
abrillantabais
abrillantaban
abrillantaré
abrillantarás
abrillantará
abrillantaremos
abrillantaréis
abrillantarán
abrillanté
abrillantaste
abrillantó
abrillantamos
abrillantasteis
abrillantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abrillante
abrillantes
abrillante
abrillantemos
abrillantéis
abrillanten
abrillantara / abrillantase
abrillantaras / abrillantases
abrillantara / abrillantase
abrillantáramos / abrillantásemos
abrillantarais / abrillantaseis
abrillantaran / abrillantasen
abrillantare
abrillantares
abrillantare
abrillantáremos
abrillantareis
abrillantaren

abrillanta
abrillantá

abrillantad
abrillanten
abrillantaría
abrillantarías
abrillantaría
abrillantaríamos
abrillantaríais
abrillantarían
Infinitivoabrillantar
Gerundioabrillantando
Participio
abrillantadoabrillantada
abrillantadosabrillantadas

Flexiona como: amar

forma nominal : abrillantado, abrillantamiento

nombre agentivo : abrillantador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española