OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

inmortalizar - verbo

in·mor·ta·li·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
inmortalizo
inmortalizás / inmortalizas
inmortaliza
inmortalizamos
inmortalizáis
inmortalizan
inmortalizaba
inmortalizabas
inmortalizaba
inmortalizábamos
inmortalizabais
inmortalizaban
inmortalizaré
inmortalizarás
inmortalizará
inmortalizaremos
inmortalizaréis
inmortalizarán
inmortalicé
inmortalizaste
inmortalizó
inmortalizamos
inmortalizasteis
inmortalizaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
inmortalice
inmortalices
inmortalice
inmortalicemos
inmortalicéis
inmortalicen
inmortalizara / inmortalizase
inmortalizaras / inmortalizases
inmortalizara / inmortalizase
inmortalizáramos / inmortalizásemos
inmortalizarais / inmortalizaseis
inmortalizaran / inmortalizasen
inmortalizare
inmortalizares
inmortalizare
inmortalizáremos
inmortalizareis
inmortalizaren

inmortaliza
inmortalizá

inmortalizad
inmortalicen
inmortalizaría
inmortalizarías
inmortalizaría
inmortalizaríamos
inmortalizaríais
inmortalizarían
Infinitivoinmortalizar
Gerundioinmortalizando
Participio
inmortalizadoinmortalizada
inmortalizadosinmortalizadas

Flexiona como: cazar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española