OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

indignar - verbo

in·dig·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
indigno
indignas / indignás
indigna
indignamos
indignáis
indignan
indignaba
indignabas
indignaba
indignábamos
indignabais
indignaban
indignaré
indignarás
indignará
indignaremos
indignaréis
indignarán
indigné
indignaste
indignó
indignamos
indignasteis
indignaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
indigne
indignes
indigne
indignemos
indignéis
indignen
indignara / indignase
indignaras / indignases
indignara / indignase
indignáramos / indignásemos
indignarais / indignaseis
indignaran / indignasen
indignare
indignares
indignare
indignáremos
indignareis
indignaren

indigna
indigná

indignad
indignen
indignaría
indignarías
indignaría
indignaríamos
indignaríais
indignarían
Infinitivoindignar
Gerundioindignando
Participio
indignadoindignada
indignadosindignadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española