OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

incensar - verbo

in·cen·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
incienso
incensás / inciensas
inciensa
incensamos
incensáis
inciensan
incensaba
incensabas
incensaba
incensábamos
incensabais
incensaban
incensaré
incensarás
incensará
incensaremos
incensaréis
incensarán
incensé
incensaste
incensó
incensamos
incensasteis
incensaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
inciense
incienses
inciense
incensemos
incenséis
inciensen
incensara / incensase
incensaras / incensases
incensara / incensase
incensáramos / incensásemos
incensarais / incensaseis
incensaran / incensasen
incensare
incensares
incensare
incensáremos
incensareis
incensaren

inciensa
incensá

incensad
inciensen
incensaría
incensarías
incensaría
incensaríamos
incensaríais
incensarían
Infinitivoincensar
Gerundioincensando
Participio
incensadoincensada
incensadosincensadas

Flexiona como: sentar

forma nominal : incensación, incensada

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española