Red Abierta de Información Léxica
ilegitimar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| ilegitimo ilegitimas / ilegitimás ilegitima ilegitimamos ilegitimáis ilegitiman | ilegitimaba ilegitimabas ilegitimaba ilegitimábamos ilegitimabais ilegitimaban | ilegitimaré ilegitimarás ilegitimará ilegitimaremos ilegitimaréis ilegitimarán | ilegitimé ilegitimaste ilegitimó ilegitimamos ilegitimasteis ilegitimaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| ilegitime ilegitimes ilegitime ilegitimemos ilegitiméis ilegitimen | ilegitimara / ilegitimase ilegitimaras / ilegitimases ilegitimara / ilegitimase ilegitimáramos / ilegitimásemos ilegitimarais / ilegitimaseis ilegitimaran / ilegitimasen | ilegitimare ilegitimares ilegitimare ilegitimáremos ilegitimareis ilegitimaren | ilegitima ilegitimá ilegitimad ilegitimen | ilegitimaría ilegitimarías ilegitimaría ilegitimaríamos ilegitimaríais ilegitimarían | |
| Infinitivo | ilegitimar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | ilegitimando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española