Red Abierta de Información Léxica
aliñar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| aliño aliñas / aliñás aliña aliñamos aliñáis aliñan | aliñaba aliñabas aliñaba aliñábamos aliñabais aliñaban | aliñaré aliñarás aliñará aliñaremos aliñaréis aliñarán | aliñé aliñaste aliñó aliñamos aliñasteis aliñaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| aliñe aliñes aliñe aliñemos aliñéis aliñen | aliñara / aliñase aliñaras / aliñases aliñara / aliñase aliñáramos / aliñásemos aliñarais / aliñaseis aliñaran / aliñasen | aliñare aliñares aliñare aliñáremos aliñareis aliñaren | aliña aliñá aliñad aliñen | aliñaría aliñarías aliñaría aliñaríamos aliñaríais aliñarían | |
| Infinitivo | aliñar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | aliñando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : aliño, aliñamiento
nombre agentivo : aliñador
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española