OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

funestar - verbo

fu·nes·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
funesto
funestas / funestás
funesta
funestamos
funestáis
funestan
funestaba
funestabas
funestaba
funestábamos
funestabais
funestaban
funestaré
funestarás
funestará
funestaremos
funestaréis
funestarán
funesté
funestaste
funestó
funestamos
funestasteis
funestaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
funeste
funestes
funeste
funestemos
funestéis
funesten
funestara / funestase
funestaras / funestases
funestara / funestase
funestáramos / funestásemos
funestarais / funestaseis
funestaran / funestasen
funestare
funestares
funestare
funestáremos
funestareis
funestaren

funesta
funestá

funestad
funesten
funestaría
funestarías
funestaría
funestaríamos
funestaríais
funestarían
Infinitivofunestar
Gerundiofunestando
Participio
funestadofunestada
funestadosfunestadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española