OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

fotutear - verbo

fo·tu·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
fotuteo
fotuteas / fotuteás
fotutea
fotuteamos
fotuteáis
fotutean
fotuteaba
fotuteabas
fotuteaba
fotuteábamos
fotuteabais
fotuteaban
fotutearé
fotutearás
fotuteará
fotutearemos
fotutearéis
fotutearán
fotuteé
fotuteaste
fotuteó
fotuteamos
fotuteasteis
fotutearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
fotutee
fotutees
fotutee
fotuteemos
fotuteéis
fotuteen
fotuteara / fotutease
fotutearas / fotuteases
fotuteara / fotutease
fotuteáramos / fotuteásemos
fotutearais / fotuteaseis
fotutearan / fotuteasen
fotuteare
fotuteares
fotuteare
fotuteáremos
fotuteareis
fotutearen

fotutea
fotuteá

fotutead
fotuteen
fotutearía
fotutearías
fotutearía
fotutearíamos
fotutearíais
fotutearían
Infinitivofotutear
Gerundiofotuteando
Participio
fotuteadofotuteada
fotuteadosfotuteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española