Red Abierta de Información Léxica
forigar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| forigo forigas / forigás foriga forigamos forigáis forigan | forigaba forigabas forigaba forigábamos forigabais forigaban | forigaré forigarás forigará forigaremos forigaréis forigarán | forigué forigaste forigó forigamos forigasteis forigaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| forigue forigues forigue foriguemos foriguéis foriguen | forigara / forigase forigaras / forigases forigara / forigase forigáramos / forigásemos forigarais / forigaseis forigaran / forigasen | forigare forigares forigare forigáremos forigareis forigaren | foriga forigá forigad foriguen | forigaría forigarías forigaría forigaríamos forigaríais forigarían | |
| Infinitivo | forigar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | forigando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: delegar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española