OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

fintear - verbo

fin·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
finteo
finteas / finteás
fintea
finteamos
finteáis
fintean
finteaba
finteabas
finteaba
finteábamos
finteabais
finteaban
fintearé
fintearás
finteará
fintearemos
fintearéis
fintearán
finteé
finteaste
finteó
finteamos
finteasteis
fintearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
fintee
fintees
fintee
finteemos
finteéis
finteen
finteara / fintease
fintearas / finteases
finteara / fintease
finteáramos / finteásemos
fintearais / finteaseis
fintearan / finteasen
finteare
finteares
finteare
finteáremos
finteareis
fintearen

fintea
finteá

fintead
finteen
fintearía
fintearías
fintearía
fintearíamos
fintearíais
fintearían
Infinitivofintear
Gerundiofinteando
Participio
finteadofinteada
finteadosfinteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española