OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

fintar - verbo

fin·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
finto
fintas / fintás
finta
fintamos
fintáis
fintan
fintaba
fintabas
fintaba
fintábamos
fintabais
fintaban
fintaré
fintarás
fintará
fintaremos
fintaréis
fintarán
finté
fintaste
fintó
fintamos
fintasteis
fintaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
finte
fintes
finte
fintemos
fintéis
finten
fintara / fintase
fintaras / fintases
fintara / fintase
fintáramos / fintásemos
fintarais / fintaseis
fintaran / fintasen
fintare
fintares
fintare
fintáremos
fintareis
fintaren

finta
fintá

fintad
finten
fintaría
fintarías
fintaría
fintaríamos
fintaríais
fintarían
Infinitivofintar
Gerundiofintando
Participio
fintadofintada
fintadosfintadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española