OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

finchar - verbo

fin·char

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
fincho
finchas / finchás
fincha
finchamos
fincháis
finchan
finchaba
finchabas
finchaba
finchábamos
finchabais
finchaban
fincharé
fincharás
finchará
fincharemos
fincharéis
fincharán
finché
finchaste
finchó
finchamos
finchasteis
fincharon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
finche
finches
finche
finchemos
finchéis
finchen
finchara / finchase
fincharas / finchases
finchara / finchase
fincháramos / finchásemos
fincharais / finchaseis
fincharan / finchasen
finchare
finchares
finchare
fincháremos
finchareis
fincharen

fincha
finchá

finchad
finchen
fincharía
fincharías
fincharía
fincharíamos
fincharíais
fincharían
Infinitivofinchar
Gerundiofinchando
Participio
finchadofinchada
finchadosfinchadas

Flexiona como: amar

forma adjetival : finchado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española