OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

finar - verbo

fi·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
fino
finas / finás
fina
finamos
fináis
finan
finaba
finabas
finaba
finábamos
finabais
finaban
finaré
finarás
finará
finaremos
finaréis
finarán
finé
finaste
finó
finamos
finasteis
finaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
fine
fines
fine
finemos
finéis
finen
finara / finase
finaras / finases
finara / finase
fináramos / finásemos
finarais / finaseis
finaran / finasen
finare
finares
finare
fináremos
finareis
finaren

fina
finá

finad
finen
finaría
finarías
finaría
finaríamos
finaríais
finarían
Infinitivofinar
Gerundiofinando
Participio
finadofinada
finadosfinadas

Flexiona como: amar

forma nominal : finamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española