OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ferretear - verbo

fe·rre·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ferreteo
ferreteas / ferreteás
ferretea
ferreteamos
ferreteáis
ferretean
ferreteaba
ferreteabas
ferreteaba
ferreteábamos
ferreteabais
ferreteaban
ferretearé
ferretearás
ferreteará
ferretearemos
ferretearéis
ferretearán
ferreteé
ferreteaste
ferreteó
ferreteamos
ferreteasteis
ferretearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ferretee
ferretees
ferretee
ferreteemos
ferreteéis
ferreteen
ferreteara / ferretease
ferretearas / ferreteases
ferreteara / ferretease
ferreteáramos / ferreteásemos
ferretearais / ferreteaseis
ferretearan / ferreteasen
ferreteare
ferreteares
ferreteare
ferreteáremos
ferreteareis
ferretearen

ferretea
ferreteá

ferretead
ferreteen
ferretearía
ferretearías
ferretearía
ferretearíamos
ferretearíais
ferretearían
Infinitivoferretear
Gerundioferreteando
Participio
ferreteadoferreteada
ferreteadosferreteadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española