OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

facultar - verbo

fa·cul·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
faculto
facultas / facultás
faculta
facultamos
facultáis
facultan
facultaba
facultabas
facultaba
facultábamos
facultabais
facultaban
facultaré
facultarás
facultará
facultaremos
facultaréis
facultarán
faculté
facultaste
facultó
facultamos
facultasteis
facultaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
faculte
facultes
faculte
facultemos
facultéis
faculten
facultara / facultase
facultaras / facultases
facultara / facultase
facultáramos / facultásemos
facultarais / facultaseis
facultaran / facultasen
facultare
facultares
facultare
facultáremos
facultareis
facultaren

faculta
facultá

facultad
faculten
facultaría
facultarías
facultaría
facultaríamos
facultaríais
facultarían
Infinitivofacultar
Gerundiofacultando
Participio
facultadofacultada
facultadosfacultadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española