OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

exultar - verbo

e·xul·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
exulto
exultas / exultás
exulta
exultamos
exultáis
exultan
exultaba
exultabas
exultaba
exultábamos
exultabais
exultaban
exultaré
exultarás
exultará
exultaremos
exultaréis
exultarán
exulté
exultaste
exultó
exultamos
exultasteis
exultaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
exulte
exultes
exulte
exultemos
exultéis
exulten
exultara / exultase
exultaras / exultases
exultara / exultase
exultáramos / exultásemos
exultarais / exultaseis
exultaran / exultasen
exultare
exultares
exultare
exultáremos
exultareis
exultaren

exulta
exultá

exultad
exulten
exultaría
exultarías
exultaría
exultaríamos
exultaríais
exultarían
Infinitivoexultar
Gerundioexultando
Participio
exultadoexultada
exultadosexultadas

Flexiona como: amar

forma nominal : exultación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española