Red Abierta de Información Léxica
exornar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| exorno exornas / exornás exorna exornamos exornáis exornan | exornaba exornabas exornaba exornábamos exornabais exornaban | exornaré exornarás exornará exornaremos exornaréis exornarán | exorné exornaste exornó exornamos exornasteis exornaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| exorne exornes exorne exornemos exornéis exornen | exornara / exornase exornaras / exornases exornara / exornase exornáramos / exornásemos exornarais / exornaseis exornaran / exornasen | exornare exornares exornare exornáremos exornareis exornaren | exorna exorná exornad exornen | exornaría exornarías exornaría exornaríamos exornaríais exornarían | |
| Infinitivo | exornar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | exornando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : exornación, exorno
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española