exentar - verbo

e·xen·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
exento
exentas / exentás
exenta
exentamos
exentáis
exentan
exentaba
exentabas
exentaba
exentábamos
exentabais
exentaban
exentaré
exentarás
exentará
exentaremos
exentaréis
exentarán
exenté
exentaste
exentó
exentamos
exentasteis
exentaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
exente
exentes
exente
exentemos
exentéis
exenten
exentara / exentase
exentaras / exentases
exentara / exentase
exentáramos / exentásemos
exentarais / exentaseis
exentaran / exentasen
exentare
exentares
exentare
exentáremos
exentareis
exentaren

exenta
exentá

exentad
exenten
exentaría
exentarías
exentaría
exentaríamos
exentaríais
exentarían
Infinitivoexentar
Gerundioexentando
Participio
exentadoexentada
exentadosexentadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española