OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

esturrear - verbo

es·tu·rre·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
esturreo
esturreas / esturreás
esturrea
esturreamos
esturreáis
esturrean
esturreaba
esturreabas
esturreaba
esturreábamos
esturreabais
esturreaban
esturrearé
esturrearás
esturreará
esturrearemos
esturrearéis
esturrearán
esturreé
esturreaste
esturreó
esturreamos
esturreasteis
esturrearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
esturree
esturrees
esturree
esturreemos
esturreéis
esturreen
esturreara / esturrease
esturrearas / esturreases
esturreara / esturrease
esturreáramos / esturreásemos
esturrearais / esturreaseis
esturrearan / esturreasen
esturreare
esturreares
esturreare
esturreáremos
esturreareis
esturrearen

esturrea
esturreá

esturread
esturreen
esturrearía
esturrearías
esturrearía
esturrearíamos
esturrearíais
esturrearían
Infinitivoesturrear
Gerundioesturreando
Participio
esturreadoesturreada
esturreadosesturreadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española