OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

estibar - verbo

es·ti·bar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
estibo
estibas / estibás
estiba
estibamos
estibáis
estiban
estibaba
estibabas
estibaba
estibábamos
estibabais
estibaban
estibaré
estibarás
estibará
estibaremos
estibaréis
estibarán
estibé
estibaste
estibó
estibamos
estibasteis
estibaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
estibe
estibes
estibe
estibemos
estibéis
estiben
estibara / estibase
estibaras / estibases
estibara / estibase
estibáramos / estibásemos
estibarais / estibaseis
estibaran / estibasen
estibare
estibares
estibare
estibáremos
estibareis
estibaren

estiba
estibá

estibad
estiben
estibaría
estibarías
estibaría
estibaríamos
estibaríais
estibarían
Infinitivoestibar
Gerundioestibando
Participio
estibadoestibada
estibadosestibadas

Flexiona como: amar

forma nominal : estibación, estiba

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española