Red Abierta de Información Léxica
estabular - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| estabulo estabulas / estabulás estabula estabulamos estabuláis estabulan | estabulaba estabulabas estabulaba estabulábamos estabulabais estabulaban | estabularé estabularás estabulará estabularemos estabularéis estabularán | estabulé estabulaste estabuló estabulamos estabulasteis estabularon | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| estabule estabules estabule estabulemos estabuléis estabulen | estabulara / estabulase estabularas / estabulases estabulara / estabulase estabuláramos / estabulásemos estabularais / estabulaseis estabularan / estabulasen | estabulare estabulares estabulare estabuláremos estabulareis estabularen | estabula estabulá estabulad estabulen | estabularía estabularías estabularía estabularíamos estabularíais estabularían | |
| Infinitivo | estabular | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | estabulando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : estabulación
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española