OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abonanzar - verbo

a·bo·nan·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abonanzo
abonanzás / abonanzas
abonanza
abonanzamos
abonanzáis
abonanzan
abonanzaba
abonanzabas
abonanzaba
abonanzábamos
abonanzabais
abonanzaban
abonanzaré
abonanzarás
abonanzará
abonanzaremos
abonanzaréis
abonanzarán
abonancé
abonanzaste
abonanzó
abonanzamos
abonanzasteis
abonanzaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abonance
abonances
abonance
abonancemos
abonancéis
abonancen
abonanzara / abonanzase
abonanzaras / abonanzases
abonanzara / abonanzase
abonanzáramos / abonanzásemos
abonanzarais / abonanzaseis
abonanzaran / abonanzasen
abonanzare
abonanzares
abonanzare
abonanzáremos
abonanzareis
abonanzaren

abonanza
abonanzá

abonanzad
abonancen
abonanzaría
abonanzarías
abonanzaría
abonanzaríamos
abonanzaríais
abonanzarían
Infinitivoabonanzar
Gerundioabonanzando
Participio
abonanzadoabonanzada
abonanzadosabonanzadas

Flexiona como: cazar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española