Red Abierta de Información Léxica
enyuntar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| enyunto enyuntas / enyuntás enyunta enyuntamos enyuntáis enyuntan | enyuntaba enyuntabas enyuntaba enyuntábamos enyuntabais enyuntaban | enyuntaré enyuntarás enyuntará enyuntaremos enyuntaréis enyuntarán | enyunté enyuntaste enyuntó enyuntamos enyuntasteis enyuntaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| enyunte enyuntes enyunte enyuntemos enyuntéis enyunten | enyuntara / enyuntase enyuntaras / enyuntases enyuntara / enyuntase enyuntáramos / enyuntásemos enyuntarais / enyuntaseis enyuntaran / enyuntasen | enyuntare enyuntares enyuntare enyuntáremos enyuntareis enyuntaren | enyunta enyuntá enyuntad enyunten | enyuntaría enyuntarías enyuntaría enyuntaríamos enyuntaríais enyuntarían | |
| Infinitivo | enyuntar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | enyuntando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española